۱۴۰۴ خرداد ۱۲, دوشنبه

اصلاح قانون تابعیت در سال ۲۰۲۵: دستورالعمل‌های اجرایی جدید برای شهرداری‌ها پس از تصویب قانون تبدیل به قلم وکیل فابیو لوسربو

 عنوان:

اصلاح قانون تابعیت در سال ۲۰۲۵: دستورالعمل‌های اجرایی جدید برای شهرداری‌ها پس از تصویب قانون تبدیل

به قلم وکیل فابیو لوسربو

با صدور بخشنامه شماره ۲۶۱۸۵ مورخ ۲۸ مه ۲۰۲۵، اداره کل حقوق مدنی، تابعیت و اقلیت‌ها وابسته به وزارت کشور ایتالیا، نخستین دستورالعمل‌های اجرایی مرتبط با اصلاحات ناشی از قانون شماره ۷۴ مورخ ۲۳ مه ۲۰۲۵ را منتشر کرد. این قانون، فرمان قانون‌گذاری شماره ۳۶/۲۰۲۵ درباره «اقدامات فوری در زمینه تابعیت» را با تغییراتی به تصویب رسانده است. این اصلاحات هرچند ساختار کلی قانون ۹۱/۱۹۹۲ را حفظ کرده، اما نظام انتقال تابعیت از طریق خون (‌iure sanguinis) را دگرگون ساخته، محدودیت‌های تازه‌ای را وضع کرده و تدابیر انتقالی ویژه‌ای را پیش‌بینی می‌کند.

۱. پایان تابعیت خودکار برای متولدین خارج از ایتالیا از طریق نسب

ماده جدید ۳-مکرر قانون ۹۱/۱۹۹۲ تصریح می‌کند که هر فردی که در خارج از ایتالیا متولد شده و دارای تابعیت دیگری است، هیچ‌گاه تابعیت ایتالیایی کسب نکرده است، حتی اگر در گذشته شامل موارد انتقال خودکار تابعیت می‌شده است. این مقرره با اثر گذشته‌نگر اجرا می‌شود و به‌کلی از رویکرد پیشین فاصله می‌گیرد.

با این حال، کسب تابعیت ایتالیایی برای این افراد تنها در صورتی ممکن است که شرایط خاصی محقق شود، از جمله:

  • ارائه درخواست (یا دریافت وقت قبلی) پیش از ۲۷ مارس ۲۰۲۵ (بندهای a و a-bis)؛

  • شناسایی تابعیت بر اساس حکم دادگاه (بند b)؛

  • وجود والد یا پدربزرگ/مادربزرگی که تنها تابعیت ایتالیایی داشته باشد (بند c)؛

  • اقامت قانونی والد ایتالیایی در ایتالیا به مدت حداقل دو سال پیش از تولد یا فرزندخواندگی (بند d).

۲. تابعیت برای افراد زیر سن قانونی بر اساس قانون

اصلاحات جدید، سازوکار نوینی را برای اعطای تابعیت به فرزندان خردسال والدین ایتالیایی (با تابعیت ذاتی) فراهم می‌سازد. طبق مفاد ماده ۴، بندهای ۱-مکرر و ۱-ثالث قانون ۹۱/۱۹۹۲، فرزند خردسال متولد خارج از ایتالیا می‌تواند تابعیت ایتالیایی کسب کند، مشروط بر آنکه:

  • یکی از والدین دارای تابعیت ذاتی ایتالیایی باشد (نه از طریق ازدواج یا طبیعی شدن)؛

  • فرزند، پس از اعلام اراده والدین، به‌مدت دست‌کم دو سال به‌طور پیوسته در ایتالیا اقامت داشته باشد؛ یا

  • اعلام اراده برای اعطای تابعیت، ظرف یک سال از تولد یا از زمان شناسایی نسب صورت گیرد.

برای فرزندان والدینی که تابعیت آنان طبق بندهای a، a-bis و b از ماده ۳-مکرر شناخته شده، تا تاریخ ۳۱ مه ۲۰۲۶ فرصت ارائه اعلام اراده وجود دارد؛ حتی اگر در این فاصله به سن قانونی برسند، می‌توانند مستقیماً این اقدام را انجام دهند.

در این فرآیند، پرداخت مبلغ ۲۵۰ یورو به عنوان هزینه دولتی الزامی است.

۳. تغییر در شرایط تابعیت از طریق اقامت و کاهش مدت اقامت مورد نیاز

برای اتباع خارجی که پدر، مادر یا یکی از اجداد آن‌ها تابعیت ایتالیایی ذاتی دارند، مدت اقامت قانونی مورد نیاز برای تقاضای تابعیت به دو سال کاهش یافته است (پیش‌تر سه سال بود). این در حالی است که برای خارجیان متولد در ایتالیا، شرط سه سال اقامت همچنان باقی است.

۴. محدودیت در انتقال خودکار تابعیت از طریق هم‌زیستی با والد

از تاریخ ۲۴ مه ۲۰۲۵، فرزندان والدینی که تابعیت را به‌تازگی کسب یا بازگردانده‌اند، تنها در صورتی می‌توانند به‌طور خودکار تابعیت ایتالیایی دریافت کنند که دست‌کم دو سال پیش از آن در ایتالیا اقامت مداوم و قانونی داشته باشند. اگر کودک زیر دو سال باشد، باید از بدو تولد در ایتالیا اقامت داشته باشد.

همچنین، باید هم‌زیستی واقعی کودک با والد در تاریخ کسب تابعیت نیز احراز شود.

۵. بازگشایی مهلت‌های بازیابی تابعیت برای شهروندان سابق

سرانجام، ماده ۱۷ قانون ۹۱/۱۹۹۲ اصلاح شده و به شهروندان سابق ایتالیایی که پیش از ۱۵ اوت ۱۹۹۲ تابعیت خود را از دست داده‌اند (مثلاً به‌واسطه طبیعی شدن در کشور دیگر یا درخواست ترک تابعیت)، اجازه داده شده که تابعیت خود را بازپس گیرند؛ مشروط بر اینکه در ایتالیا متولد شده یا دست‌کم دو سال در این کشور اقامت داشته باشند.

درخواست‌ها برای بازیابی تابعیت می‌توانند از ۱ ژوئیه ۲۰۲۵ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۷ ارائه شوند. افرادی که تابعیت را بعد از ۱۶ اوت ۱۹۹۲ از دست داده‌اند، مشمول این مقررات نیستند.

نتیجه‌گیری

اصلاحات ماه مه ۲۰۲۵، تغییری اساسی در سیاست‌های تابعیتی ایتالیا ایجاد می‌کند. دیگر تابعیت بر مبنای صرفاً رابطه خونی به‌طور خودکار منتقل نمی‌شود، بلکه بر پیوند واقعی با کشور تأکید می‌شود. انتظار می‌رود این رویکرد، باعث افزایش درخواست‌های قضایی یا مسیرهای تابعیت از طریق طبیعی شدن شود.

در این دوره گذار، همکاری نزدیک بین شهرداری‌ها، استان‌داری‌ها و کنسولگری‌ها و همچنین اطلاع‌رسانی شفاف به جوامع ایتالیایی در خارج، امری حیاتی خواهد بود.

وکیل فابیو لوسربو
متخصص در حقوق مهاجرت و تابعیت
www.avvocatofabioloscerbo.it

بولونیا، مه ۲۰۲۵ – دستورالعمل‌های جدید اداره پلیس برای رزرو وقت اولین صدور اجازه اقامت پس از تصمیم مثبت




بولونیا، مه ۲۰۲۵ – دستورالعمل‌های جدید اداره پلیس برای رزرو وقت اولین صدور اجازه اقامت پس از تصمیم مثبت

اداره مهاجرت وابسته به فرمانداری پلیس بولونیا، در تاریخ ۱۴ مه ۲۰۲۵ طی یادداشتی خطاب به کانون وکلای بولونیا، دستورالعمل‌های جدید مربوط به نحوه رزرو نوبت برای صدور اولین اجازه اقامت الکترونیکی را برای اتباع خارجی‌ای که دارای تصمیم مثبت صادره از سوی کمیسیون منطقه‌ای یا دادگاه عمومی هستند، اعلام کرد.

این اطلاعیه، رسماً جایگزین بخشنامه مورخ ۳۰ ژوئن ۲۰۲۲ می‌شود، که با گذشت زمان و به‌منظور ساده‌سازی و بهینه‌سازی فرآیندهای اداری، منسوخ تلقی شده است.

📌 نحوه رزرو نوبت برای صدور اولین اجازه اقامت

افرادی که دارای تصمیم مثبت هستند، می‌توانند از سه مسیر اصلی برای رزرو وقت استفاده کنند:

۱. رزرو از طریق سامانه PrenotaFacile

این روش معمول و توصیه‌شده است. متقاضی (یا وکیل وی) باید:

  • خدمت «صدور اولین اجازه اقامت الکترونیکی پس از تصمیم مثبت» را انتخاب کند؛

  • سپس در منو، گزینه "تمدید/Rinnovo" را انتخاب نماید (نه گزینه «صدور/Rilascio»)،

  • در صورت وجود، تصویر اسکن‌شده اجازه اقامت قبلی (مثلاً برای درخواست پناهندگی) را بارگذاری کند.

۲. ارسال درخواست از طریق ایمیل رسمی (PEC)

در صورت وجود مشکلات فنی یا نداشتن اجازه اقامت قبلی، می‌توان از طریق ایمیل رسمی PEC درخواست وقت را ارسال کرد، به همراه:

  • نسخه‌ای از تصمیم مثبت که نشان‌دهنده حق صدور اجازه اقامت است،

  • مدرک شناسایی (در صورت وجود)،

  • ذکر این‌که آیا درخواست توسط شخص یا وکیل وی ارسال می‌شود.

۳. مراجعه حضوری به باجه نوبت‌دهی

به عنوان گزینه سوم، شخص متقاضی می‌تواند هر دوشنبه بعدازظهر بین ساعت ۱۴:۳۰ تا ۱۶:۳۰ به باجه نوبت‌دهی اداره مهاجرت مراجعه کرده و تصمیم مثبت و مدرک شناسایی خود را ارائه دهد.

⚖️ در خصوص اجازه اقامت موقت برای افرادی که به دادگاه شکایت کرده‌اند

اداره پلیس تأکید می‌کند که متقاضیان پناهندگی که تصمیم منفی کمیسیون را در دادگاه به چالش کشیده‌اند، حق دارند اجازه اقامت موقت مربوط به درخواست پناهندگی را دریافت یا تمدید کنند.
در این موارد:

  • اولین صدور باید فقط از طریق ایمیل رسمی (PEC) درخواست شود؛

  • تمدیدهای بعدی باید فقط از طریق سامانه PrenotaFacile انجام شود.

🔎 نتیجه‌گیری و ملاحظات نهایی

این اطلاعیه، ساده‌سازی مهمی در روند اداری به شمار می‌رود، اما دقت در انتخاب صحیح نوع خدمت در سامانه PrenotaFacile الزامی است. انتخاب نادرست بین «صدور» و «تمدید» ممکن است منجر به رد نوبت شود.

همچنین، امکان ارسال درخواست از طریق PEC در موارد خاص، نشانگر تضمینی برای حمایت از متقاضیان آسیب‌پذیرتر است و به وکلا اجازه می‌دهد تا از حقوق موکلان خود به‌صورت مؤثر دفاع کنند.


وکیل فابیو لوسربو
وکیل پایه‌یک در کانون وکلای بولونیا – متخصص در حقوق مهاجرت و دعاوی اداری



۱۴۰۴ خرداد ۱۱, یکشنبه

پادوا، ۲۶ مارس ۲۰۲۵ – بقای حمایت ویژه در تصمیم کمیسیون: یک پرونده نمونه





پادوا، ۲۶ مارس ۲۰۲۵ – بقای حمایت ویژه در تصمیم کمیسیون: یک پرونده نمونه

کمیسیون منطقه‌ای شناسایی حمایت بین‌المللی در پادوا، در تاریخ ۲۶ مارس ۲۰۲۵ و با تصمیمی اجماعی، درخواست یک شهروند مراکشی برای حمایت بین‌المللی را رد کرد، اما به طور همزمان دستور داد پرونده جهت صدور اجازه اقامت به دلایل حمایت ویژه به اداره پلیس ارجاع شود، بر اساس ماده ۳۲ بند ۳ از قانون مصوب ۲۰۰۸ شماره ۲۵.

اهمیت این تصمیم نه تنها در محتوای آن، بلکه در ارزش حقوقی و سیاسی آن در سایه تغییرات قانونی اخیر است. همان‌طور که می‌دانیم، فرمان قانونی شماره ۲۰/۲۰۲۳ (معروف به «فرمان کوترو»)، که بعداً به قانون شماره ۵۰/۲۰۲۳ تبدیل شد، دامنه اعمال حمایت ویژه را به‌طور قابل توجهی محدود کرده است؛ هم در سطح اداری و هم در سطح قضایی.

با این حال، در این مورد خاص، کمیسیون – علیرغم احراز نشدن شرایط برای اعطای وضعیت پناهندگی یا حمایت فرعی – تشخیص داد که بازگرداندن متقاضی که در ایتالیا به طور واقعی ادغام شده است، منجر به نقض غیرمتناسب زندگی خصوصی او خواهد شد. این امر با ماده ۱۹ بند ۱.۱ قانون اتباع خارجی و ماده ۸ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر مغایرت دارد.

عواملی که از سوی کمیسیون به عنوان معیارهای مثبت ارزیابی شدند، عبارتند از:
– قرارداد کار معتبر تا سال ۲۰۲۶،
– گواهی‌نامه‌های آموزشی و حرفه‌ای،
– مسکن مستقل،
– دانش قابل قبول زبان ایتالیایی.

پیشینه‌ای که پایداری قانون اساسی حمایت مکمل را تأیید می‌کند

این تصمیم نشان می‌دهد که، با وجود اراده قانون‌گذار برای محدود کردن اختیار در زمینه اعطای حمایت ویژه، کمیسیون همچنان صلاحیت و وظیفه دارد تا در مواردی که الزامات قانون اساسی یا تعهدات بین‌المللی برای حمایت از فرد وجود دارد، پرونده را به مراجع ذی‌ربط ارجاع دهد.

این تصمیم، تأیید دوباره‌ای است بر اعتبار اصل تناسب و نقش محوری شاخص ادغام اجتماعی، حتی فراتر از چارچوب‌های سخت‌گیرانه فرمان کوترو.


وکیل فابیو لوسربو
وکیل پایه‌یک در کانون وکلای بولونیا – متخصص در حقوق مهاجرت و دعاوی اداری



تصمیم کمیسیون منطقه‌ای پادوا به تاریخ ۲۶ مارس ۲۰۲۵ – شناسایی حمایت ویژه بر اساس بند ۱.۱ ماده ۱۹ قانون شماره ۲۸۶/۱۹۹۸ در غیاب شرایط حمایت بین‌المللی وکیل فابیو لوسربو وکیل پایه‌یک در بولونیا – متخصص در حقوق مهاجرت و دعاوی اداری



تصمیم کمیسیون منطقه‌ای پادوا به تاریخ ۲۶ مارس ۲۰۲۵ – شناسایی حمایت ویژه بر اساس بند ۱.۱ ماده ۱۹ قانون شماره ۲۸۶/۱۹۹۸ در غیاب شرایط حمایت بین‌المللی

وکیل فابیو لوسربو
وکیل پایه‌یک در بولونیا – متخصص در حقوق مهاجرت و دعاوی اداری

تصمیم صادره از سوی کمیسیون منطقه‌ای شناسایی حمایت بین‌المللی در پادوا در تاریخ ۲۶ مارس ۲۰۲۵ نمونه‌ای روشن از رویه اداری است که علی‌رغم رد درخواست حمایت بین‌المللی، وجود شرایط لازم برای صدور اجازه اقامت به دلایل حمایت ویژه را، طبق بند ۱.۱ ماده ۱۹ قانون شماره ۲۸۶/۱۹۹۸ و بند ۳ ماده ۳۲ قانون شماره ۲۵/۲۰۰۸، به رسمیت می‌شناسد.

۱. موضوع پرونده و بستر رویه‌ای

متقاضی که تبعه کشور مراکش است، با توجه به آنکه کشور مبدأ او طبق فرمان وزارت امور خارجه مورخ ۴ اکتبر ۲۰۱۹ "کشور امن" محسوب می‌شود، طبق بند ۲۸ مکرر قانون ۲۵/۲۰۰۸ و از طریق رویه تسریع‌شده از سوی اداره پلیس احضار شده بود. با این حال، به علت انقضای مهلت‌های قانونی، رسیدگی به صورت رویه عادی ادامه یافت.

در جلسه استماع، متقاضی اعلام کرد که کشور خود را به دلایل اقتصادی ترک کرده است تا شرایط زندگی خود را بهبود بخشد و به برادر بیمار خود کمک کند. او همچنین اسناد حمایتی از جمله مدارک شغلی، گواهی‌های پزشکی، گواهی‌نامه‌های آموزشی و قرارداد اجاره را ارائه داد.

۲. عدم احراز شرایط حمایت بین‌المللی

کمیسیون به این نتیجه رسید که شرایط لازم برای شناسایی به عنوان پناهنده یا دریافت حمایت فرعی فراهم نیست. به ویژه آنکه:

  • متقاضی هیچگونه ترس از آزار یا خطر جدی در معنا و مفهوم ماده ۱۴ قانون شماره ۲۵۱/۲۰۰۷ و ماده ۲ دستورالعمل ۲۰۱۱/۹۵/اتحادیه اروپا ابراز نکرده است؛

  • نتوانست فرض قانونی کشور امن را (طبق بند ۵ ماده ۲۸ مکرر قانون شماره ۲۵/۲۰۰۸) با ارائه دلایل مشخص نقض کند؛

  • دلایل ترک کشور عمدتاً اقتصادی بوده‌اند و این دلایل برای توجیه حمایت بین‌المللی کافی تلقی نمی‌شوند.

۳. شناسایی حمایت ویژه توسط کمیسیون

با وجود فقدان شرایط برای حمایت بین‌المللی، کمیسیون تشخیص داد که باید پرونده جهت بررسی صدور اجازه اقامت به دلایل حمایت ویژه به اداره پلیس (کوئستورا) ارجاع شود. به‌ویژه به این دلایل استناد شد:

  • وجود قرارداد کار رسمی از سال ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶؛

  • گذراندن موفقیت‌آمیز دوره‌های حرفه‌ای و زبانی همراه با ارائه گواهی‌نامه‌ها؛

  • داشتن قرارداد اجاره مسکن و توانایی تأمین زندگی به‌طور مستقل؛

  • داشتن سطح قابل قبولی از زبان ایتالیایی، که در جلسه استماع نیز اثبات شد.

این عناصر به‌عنوان مصادیقی تلقی شدند که می‌توانند تحت شمول بند ۱.۱ ماده ۱۹ قانون اتباع خارجی قرار گیرند، چرا که اخراج فردی که در جامعه میزبان ادغام یافته، نقضی غیرمتناسب با حقوق بنیادین وی محسوب می‌شود و با اصول قانون اساسی و تعهدات بین‌المللی دولت ایتالیا مغایرت دارد.

۴. نتیجه‌گیری

این تصمیم در راستای رویه تفسیری تثبیت‌شده‌ای قرار می‌گیرد که شناسایی حمایت ویژه را در مواردی که اخراج خارجی با ادغام پایدار در کشور میزبان منافات دارد، حتی در نبود خطر جدی شخصی، موجه می‌داند.

همچنین تصمیم مذکور نمونه‌ای از کاربرد اصل وفاداری و همکاری اداری است: کمیسیون علی‌رغم صدور رأی رد، به صورت خودکار پرونده را جهت بررسی حمایت جایگزین به مرجع صلاحیت‌دار ارسال کرده است. این رویکرد، نه‌تنها در چارچوب نظام حقوقی ملی بلکه مطابق با ارزش‌های انسانی و الزامات بین‌المللی تلقی می‌شود.


۱۴۰۴ خرداد ۴, یکشنبه

ثبت در سامانه SIS و محدودیت‌های تبدیل اقامت: حفاظت ممکن است، کار نه – یادداشت تحلیلی بر رأی TAR لاتزیو، شعبه اول (سوم)، شماره 9087/2025، پرونده شماره RG 1274/2022، مورخ 12 مه 2025 وکیل فابیو لوسچربو – وکیل متخصص در حقوق مهاجرت



ثبت در سامانه SIS و محدودیت‌های تبدیل اقامت: حفاظت ممکن است، کار نه – یادداشت تحلیلی بر رأی TAR لاتزیو، شعبه اول (سوم)، شماره 9087/2025، پرونده شماره RG 1274/2022، مورخ 12 مه 2025

وکیل فابیو لوسچربو – وکیل متخصص در حقوق مهاجرت


۱. مقدمه

در رأی شماره 9087 مورخ 12 مه 2025، دادگاه اداری منطقه‌ای لاتزیو (TAR Lazio) به مسئله‌ای مهم در حقوق اتباع خارجی می‌پردازد: تأثیر ثبت در سامانه اطلاعات شنگن (SIS II) بر فرایند تبدیل نوع اجازه اقامت.

دادگاه در این حکم به روشنی بیان می‌کند که ثبت در SIS II به عنوان "شخص غیرقابل پذیرش در حوزه شنگن" مانع صدور یا تمدید اجازه اقامت با ماهیت حمایتی (مانند پناهندگی، حمایت فرعی، یا اقامت بشردوستانه) نیست، اما تبدیل آن به اقامت به دلایل غیرحمایتی – مانند کار، تحصیل یا خانواده – را به‌طور کامل غیرممکن می‌سازد.


۲. خلاصه پرونده

شاکی دارای مجوز اقامت بشردوستانه بود و قصد داشت آن را به مجوز اقامت برای کار تابعیت تبدیل کند. اما اداره پلیس رم درخواست او را رد کرد، با این استدلال که دولت سوئیس او را در سامانه SIS II به عنوان شخص غیرقابل پذیرش در منطقه شنگن ثبت کرده بود.

در شکایت مطرح‌شده، وکیل مدافع به فقدان توجیه قانونی، عدم رعایت حق دفاع (ماده 10 مکرر از قانون 241/1990)، فقدان تحقیقات واقعی و بی‌توجهی به روند ادغام شاکی در بازار کار ایتالیا استناد کرده بود.


۳. تحلیل رأی دادگاه

دادگاه TAR شکایت را رد کرد و استدلال‌های زیر را مطرح نمود:

  • اطلاع‌رسانی مطابق با ماده 10 مکرر انجام شده بود و اعتراضات شاکی فاقد وزن کافی برای بی‌اثر کردن ثبت SIS بود؛

  • رویه قضایی تثبیت‌شده در ایتالیا تصریح می‌کند که ثبت SIS مانع از اعطای اقامت با هدف حمایتی نیست (مانند پناهندگی، حمایت ویژه، دلایل بشردوستانه)، اما مانع قانونی کامل برای تبدیل آن به اقامت‌های معمولی مانند کار، تحصیل یا پیوست خانوادگی محسوب می‌شود؛

  • اثبات بی‌پایه بودن یا حذف ثبت SIS بر عهده فرد خارجی است. در این پرونده، شاکی تنها اعلام کرده بود که بدون مشکل از سوئیس عبور کرده، بدون آنکه سندی ارائه دهد یا حذف ثبت را از مقامات سوئیسی بخواهد؛

  • مقامات ایتالیایی موظف‌اند به ثبت موجود در SIS پایبند باشند، مگر در موارد استثنایی که بر اساس الزامات قانون اساسی یا تعهدات بین‌المللی مانند منع بازگرداندن قابل توجیه باشد.


۴. نتیجه‌گیری

این رأی یک تمایز روشن میان حق برخورداری از حمایت و مجوزهای اقامتی با دلایل غیرحمایتی برقرار می‌کند. در حالی که ثبت SIS نمی‌تواند مانع از اعطای اقامت حمایتی شود، اما هرگونه تبدیل به نوع اقامت غیرحمایتی را از نظر حقوقی غیرممکن می‌سازد.

رأی TAR لاتزیو در راستای یک رویه قضایی سخت‌گیرانه است که بر اعتبار فراملی سیستم SIS تأکید دارد، اما هم‌زمان یک حاشیه حمایتی محدود در چارچوب حقوق بنیادین و تعهدات بین‌المللی باز می‌گذارد.

برای وکلای مهاجرت، این رأی یادآور دو ضرورت است:
اولاً بررسی اولیه وجود یا عدم وجود ثبت در SIS؛
ثانیاً در صورت وجود ثبت، باید اقدامات لازم برای حذف آن از سوی کشور ثبت‌کننده انجام شود، پیش از آنکه اقدام به درخواست تبدیل اقامت شود.



اجازه اقامت تحصیلی و مهلت درخواست تبدیل: اهمیت توجیه اداری در رأی دادگاه TAR لاتزیو (پرونده شماره RG 4229/2025، رأی شماره 9653/2025، مورخ ۲۰ مه ۲۰۲۵) وکیل فابیو لوسچربو – وکیل متخصص در حقوق مهاجرت



اجازه اقامت تحصیلی و مهلت درخواست تبدیل: اهمیت توجیه اداری در رأی دادگاه TAR لاتزیو (پرونده شماره RG 4229/2025، رأی شماره 9653/2025، مورخ ۲۰ مه ۲۰۲۵)

وکیل فابیو لوسچربو – وکیل متخصص در حقوق مهاجرت


۱. مقدمه

این رأی قضایی به بررسی مشروعیت رد تمدید اجازه اقامت تحصیلی و امکان تبدیل آن به نوع دیگر از اقامت می‌پردازد. این رأی بر دو موضوع اصلی تمرکز دارد: نخست، نقص در استدلال و توجیه اداری و دوم، اینکه اتمام اعتبار مجوز اقامت، به‌خودی‌خود مانع قانونی برای تبدیل آن نیست، به‌ویژه اگر درخواست تبدیل به‌موقع و موجه ارائه شده باشد.

دادگاه اداری لاتزیو – شعبه اول (بخش سوم) – با این رأی، اصول کلیدی حاکم بر فرآیندهای اداری مربوط به حقوق اساسی، مانند حق اقامت قانونی و پایدار برای اتباع خارجی را تأیید می‌کند.


۲. سوابق پرونده

شاکی در این پرونده، نسبت به رد درخواست تمدید اجازه اقامت تحصیلی از سوی اداره پلیس و نیز رد اعتراض اداری از سوی استانداری ویتربو اقامه دعوا کرده بود. مجوز اقامت وی در تاریخ ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲ منقضی شده بود.

مقامات اداری، دلایل رد را «عدم تأمین شرایط مالی و بیمه‌ای» عنوان کرده و همچنین اظهار داشتند که با توجه به انقضای اعتبار اجازه اقامت، امکان تبدیل آن به نوع دیگری وجود ندارد.


۳. دلایل پذیرش شکایت

دادگاه با صدور رأیی ساده‌شده طبق ماده ۶۰ قانون آیین دادرسی اداری، شکایت را وارد دانست و وجود نقایص جدی در روند تصمیم‌گیری اداری را احراز کرد.

دلایل اصلی پذیرش دعوی عبارت بودند از:

  1. فقدان توجیه روشن: تصمیمات صادرشده، مبتنی بر جملات کلی و قالبی بودند و به‌طور مشخص به مدارک ارائه‌شده از سوی شاکی (از جمله درآمد و بیمه درمانی) نپرداخته بودند؛

  2. عدم بررسی شرایط جدید: اطلاعات و مدارکی که در جریان رسیدگی به‌روز شده بودند یا مستندات تکمیلی ارائه‌شده، مورد توجه قرار نگرفتند؛

  3. ابهام در دلایل رد درخواست: عبارت‌هایی همچون «بررسی پروفایل» در رأی اداره پلیس، فاقد وضوح کافی بوده و اجازه درک واقعی دلایل رد را نمی‌داد؛

  4. اشتباه حقوقی در تفسیر انقضای اقامت: دادگاه تشخیص داد که ادعای عدم امکان تبدیل اجازه اقامت منقضی‌شده نادرست است و با رویه قضایی تثبیت‌شده (از جمله: رأی شماره 5604/2023 شورای دولتی، رأی شماره 69/2025 TAR بولونیا، رأی شماره 154/2016 TAR پارما) مغایرت دارد. این رویه‌ها تأکید دارند که اتمام مهلت اجازه اقامت، به‌خودی‌خود مانع از تبدیل آن نیست، خصوصاً زمانی که فاصله زمانی میان انقضا و درخواست جدید، منطقی و موجه باشد.


۴. مفاد حکم

بر اساس تصمیم دادگاه:

  • تصمیمات اداری رد شده لغو گردیدند؛

  • به اداره مربوطه اختیار داده شد تا در چارچوب ملاحظات دادگاه، مجدداً موضوع را بررسی کند؛

  • وزارت کشور ایتالیا به پرداخت هزینه‌های دادرسی به مبلغ ۱۰۰۰ یورو به نفع شاکی محکوم شد.


۵. نتیجه‌گیری

این رأی با صراحت تأکید دارد که اداره نمی‌تواند با دلایل مبهم و فرموله‌شده، نسبت به موضوعی حیاتی همچون اقامت قانونی تصمیم‌گیری کند، به‌ویژه زمانی‌که موضوع به حق افراد برای اقامت مشروع و زندگی پایدار در ایتالیا مرتبط است.

دادگاه تأکید می‌کند که انقضای اجازه اقامت مانعی مطلق برای تبدیل نیست، به‌شرط آنکه درخواست جدید به‌موقع، مستند و موجه باشد، به‌ویژه اگر تأخیر ناشی از کندی فرآیند اداری باشد.

در نهایت، این رأی نمونه‌ای برجسته از الزام اداره به تحقیق دقیق، بررسی شخصی‌سازی‌شده و استدلال روشن بر پایه اصول حسن نیت، تناسب و انصاف اداری است.


مراقبت از کودک و اقامت پایدار: امکان تبدیل اجازه اقامت به‌دلایل خانوادگی به اجازه اقامت بلندمدت اتحادیه اروپا تحلیل رأی دادگاه اداری منطقه‌ای کامپانیا، شعبه ششم، شماره 766/2020 (شماره پرونده 326/2020، صادره در 17 فوریه 2020) وکیل فابیو لوسچربو – وکیل متخصص در حقوق مهاجرت



مراقبت از کودک و اقامت پایدار: امکان تبدیل اجازه اقامت به‌دلایل خانوادگی به اجازه اقامت بلندمدت اتحادیه اروپا

تحلیل رأی دادگاه اداری منطقه‌ای کامپانیا، شعبه ششم، شماره 766/2020 (شماره پرونده 326/2020، صادره در 17 فوریه 2020)

وکیل فابیو لوسچربو – وکیل متخصص در حقوق مهاجرت


۱. مقدمه

رأی مورد بررسی به یکی از مسائل مهم در عمل حقوقی و اداری می‌پردازد: امکان تبدیل اجازه اقامت صادره برای مراقبت از کودک به اجازه اقامت بلندمدت از نوع اتحادیه اروپا، با توجه به استقرار اجتماعی و مشارکت خانوادگی و اقتصادی فرد متقاضی در ایتالیا.

دادگاه اداری منطقه‌ای کامپانیا – شعبه ششم – تصمیمی صادر کرده که طی آن، رد درخواست اقامت به‌دلیل درآمد ناکافی را غیرقانونی اعلام می‌کند، چرا که شرایط خانوادگی و منابع واقعی اقتصادی در بررسی لحاظ نشده‌اند.


۲. شرح ماوقع

شاکیه دارای اجازه اقامت به‌دلایل انسانی برای مراقبت از فرزند خردسال بود. سپس درخواست صدور اجازه اقامت بلندمدت اتحادیه اروپا را طبق ماده ۹ قانون واحد مهاجرت ارائه داد، اما اداره مربوطه درخواست را به‌دلیل پایین بودن درآمد در سال مربوطه رد کرد.

شاکیه در دادخواست خود به دو نکته کلیدی اشاره کرده بود:

  • درآمد مستند مادر هم‌خانه‌اش نادیده گرفته شده بود، در حالی که طبق بند ۳ ماده ۲۹ قانون ۲۸۶/۱۹۹۸ می‌توانست در ارزیابی درآمد لحاظ شود؛

  • تحولات و شرایط جدید اقتصادی که طی فرایند درخواست به‌وجود آمده بود، برخلاف ماده ۵ بند ۵ همان قانون، بررسی نشده بود.


۳. استدلال دادگاه

دادگاه با صدور رأی به‌صورت ساده‌شده طبق ماده ۶۰ قانون آیین دادرسی اداری، دعوا را وارد دانست و اعلام کرد که تصمیم اداره به‌علت فقدان انگیزه و نقص در تحقیق و بررسی اداری باطل است.

دادگاه تصریح کرد که:

  • تصمیم رد درخواست، درآمد فرد هم‌خانه را لحاظ نکرده و در نتیجه ارزیابی ناقصی از وضعیت اقتصادی ارائه داده است؛

  • اداره تحولات رخ‌داده طی زمان رسیدگی به درخواست را نادیده گرفته و بررسی خود را به‌روز نکرده است.

در نتیجه، دادگاه تصمیم را باطل کرده و امکان بررسی مجدد درخواست را برای اداره، منوط به رعایت ملاحظات حقوقی دادگاه، محفوظ گذاشته است.


۴. اهمیت حقوقی

این رأی، اصلی کلیدی را تأیید می‌کند: وجود فرزند خردسال تحت سرپرستی، پیوندهای خانوادگی و مشارکت در هزینه‌های زندگی می‌توانند مبنایی برای تبدیل اجازه اقامت موقت به اقامت بلندمدت باشند.

دادگاه همچنین تأکید می‌کند که درآمد خانواده – حتی اگر توسط خود متقاضی تأمین نشده باشد – در صورت وجود هم‌خانه‌گی و مشارکت اقتصادی باید در نظر گرفته شود.


۵. نتیجه‌گیری

رأی شماره 766/2020 دادگاه کامپانیا بر لزوم تفسیر پویا و همسو با اصول قانون اساسی از حق اقامت بلندمدت اتحادیه اروپا تأکید می‌کند، با در نظر گرفتن ادغام اجتماعی، مراقبت خانوادگی و ثبات زندگی.

نادیده گرفتن درآمد اعضای خانواده‌ی ساکن در یک خانه و عدم بررسی شرایط جدید، نقض‌هایی ماهوی هستند که موجب بطلان تصمیم اداری می‌شوند.


برای تحلیل‌های بیشتر در زمینه تبدیل، تمدید یا اعتراض به تصمیمات مربوط به اجازه اقامت، از وب‌سایت زیر دیدن فرمایید:
www.avvocatofabioloscerbo.it



اختیار اداری در اعطای تابعیت ایتالیا: مرز روشن میان ادغام اجتماعی و پیشینه کیفری

اختیار اداری در اعطای تابعیت ایتالیا: مرز روشن میان ادغام اجتماعی و پیشینه کیفری نویسنده: وکیل فابیو لوسربو شورای دولتی – شعبه سوم – رأی...