عنوان:
کمیسیون باری حمایت ویژه را به رسمیت شناخت: ادغام به عنوان یک ارزش حقوقیِ مورد حمایت
زیرعنوان:
پرونده‌ی یک شهروند مراکشی اهمیت ادغام شغلی و اجتماعی را به‌عنوان پایه‌ای برای حمایت از حقوق بشر در ایتالیا تأیید می‌کند.
در تصمیمی اخیر، کمیسیون منطقه‌ای باری برای یک شهروند مراکشی حمایت ویژه صادر کرد و مسیر ادغام اجتماعی و حرفه‌ای او را در ایتالیا ارزیابی نمود.
این فرد که در استان برگامو زندگی می‌کند، از سال ۲۰۱۴ در ایتالیا اقامت دارد و زندگی پایداری را بنا کرده است: قرارداد اجاره، کار منظم در بخش ساخت‌وساز، روابط اجتماعی قوی و استقلال کامل مسکونی.
کمیسیون این عناصر را برای اعطای حمایت بر اساس ماده ۱۹، بند ۱.۱ از قانون جامع مهاجرت (مصوبهٔ قانونی شماره ۲۸۶ سال ۱۹۹۸) اساسی دانست.
اگرچه شرایط لازم برای شناسایی وضعیت پناهندگی یا حمایت فرعی وجود نداشت، کمیسیون تشخیص داد که اخراج او از ایتالیا به معنای نقض حق احترام به زندگی خصوصی و خانوادگی است که در مادهٔ ۸ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر تضمین شده است.
در استدلال تصمیم آمده است: «اخراج متقاضی منجر به محرومیت از حقوق بنیادین انسانی می‌شود و کرامت شخصی او را در مقایسه با سطح ادغامی که در کشور میزبان به آن دست یافته، از بین می‌برد.»
این تصمیم بخشی از روندی حقوقی است که به‌طور فزاینده‌ای تأکید می‌کند حمایت ویژه دیگر یک اقدام استثنایی نیست، بلکه ابزاری حقوقی است که بر محوریت فرآیند ادغام استوار است.
اشتغال، ثبات مسکن و پیوندهای اجتماعی اکنون به معیارهای عینی برای ارزیابی سازگاری تصمیمات اخراج با کرامت انسانی تبدیل شده‌اند.
این تصمیم نشان می‌دهد که حمایت ویژه به ابزاری اساسی برای تضمین حق ماندن تبدیل شده است، زمانی که زندگی فرد در ایتالیا بازتابی از ادغام واقعی او در جامعهٔ ملی است.
اصلی که قانون مهاجرت را به واقعیت اجتماعی نزدیک‌تر می‌کند و به رسمیت می‌شناسد که تعلق نه از یک وضعیت حقوقی، بلکه از مسیری انسانی و اجتماعی زاده می‌شود.
وکیل فابیو لوسربو
www.avvocatofabioloscerbo.it
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر