۱۴۰۴ تیر ۲۹, یکشنبه

صدور اجازه اقامت پس از طرح دعوی: دادگاه اداری سیسیل (TAR) با وجود پایان موضوع، پلیس را به پرداخت هزینه دادرسی محکوم کرد یادداشتی بر رأی دادگاه اداری منطقه‌ای سیسیل – کاتانیا، شعبه چهارم، شماره ۲۱۶۰/۲۰۲۵، ردیف عمومی ۱۱۴۹/۲۰۲۵، صادره در تاریخ ۸ ژوئیه ۲۰۲۵ وکیل فابیو لوشِربو

 صدور اجازه اقامت پس از طرح دعوی: دادگاه اداری سیسیل (TAR) با وجود پایان موضوع، پلیس را به پرداخت هزینه دادرسی محکوم کرد

یادداشتی بر رأی دادگاه اداری منطقه‌ای سیسیل – کاتانیا، شعبه چهارم، شماره ۲۱۶۰/۲۰۲۵، ردیف عمومی ۱۱۴۹/۲۰۲۵، صادره در تاریخ ۸ ژوئیه ۲۰۲۵
وکیل فابیو لوشِربو

دادگاه اداری منطقه‌ای سیسیل – شعبه کاتانیا، با صدور رأی شماره ۲۱۶۰/۲۰۲۵ مورخ ۸ ژوئیه ۲۰۲۵، در دعوایی مربوط به رد درخواست تمدید اجازه اقامت به دلایل کار مستقل، اعلام کرد که موضوع دعوی منتفی شده است. با این حال، به دلیل اینکه صدور اجازه اقامت تنها پس از آغاز دادرسی انجام گرفته، دادگاه اداره پلیس (کوئستورا) را به پرداخت هزینه‌های دادرسی محکوم کرد.

ماجرا

خواهان، یک تبعه چین، با تصمیم مورخ ۸ آوریل ۲۰۲۵ اداره پلیس کاتانیا مواجه شد که طی آن درخواست تمدید اجازه اقامت او برای اشتغال به کار مستقل رد شده بود. دادخواست وی در تاریخ ۱۹ مه ۲۰۲۵ ابلاغ و در ۵ ژوئن همان سال به دادگاه تقدیم شد.

پس از تشکیل پرونده، اداره پلیس در تاریخ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۵ – و با ثبت رسمی در دادگاه توسط وکیل دولت در ۲۴ ژوئن – اعلام کرد که پس از بررسی مجدد، درخواست را پذیرفته و اجازه اقامت جدیدی تا تاریخ ۲۷ آوریل ۲۰۲۷ صادر کرده است. این مدرک برای تحویل به خواهان آماده بوده است.

رأی دادگاه

در جلسه غیرعلنی مورخ ۳ ژوئیه ۲۰۲۵، که برای بررسی تقاضای دستور موقت برگزار شده بود، وکیل دولت اعلام کرد که موضوع اختلاف پایان یافته است. در همین جلسه، دادگاه به طرفین اطلاع داد که قصد دارد با استفاده از رسیدگی ساده‌شده (طبق ماده ۶۰ قانون رویه اداری)، بدون نیاز به تحقیقات بیشتر، رأی نهایی صادر کند.

دادگاه در نهایت رأی به پایان موضوع دعوی داد، اما با استناد به اصل «شکست فرضی» (soccombenza virtuale)، اداره پلیس را به پرداخت مبلغ ۱۰۰۰ یورو بابت هزینه دادرسی، به‌علاوه ملحقات قانونی، محکوم کرد. این رأی مبتنی بر این تحلیل است که اجازه اقامت تنها در پی اقدام قضایی و نه در روند عادی اداری صادر شده، و این نشانه‌ای از بی‌اعتباری تصمیم اولیه‌ی رد است.

نتیجه‌گیری

این رأی بار دیگر اصل مهمی را تأیید می‌کند: اداره نمی‌تواند تنها با اصلاح تصمیم خود پس از شروع دعوی، از مسئولیت هزینه‌های قضایی فرار کند. حتی اگر موضوع اختلاف بعداً حل‌وفصل شود، مسئولیت ناشی از تصمیم اداری اشتباه همچنان پابرجاست. اصل «شکست فرضی» که در رویه قضایی تثبیت شده، ابزار مؤثری برای حفظ تعادل میان خوداصلاحی اداری و تضمین حمایت قضایی مؤثر از حقوق فردی به شمار می‌رود.

وکیل فابیو لوشِربو

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر