۱۴۰۴ اردیبهشت ۲۰, شنبه

عنوان مقاله: حمایت از ریشه‌دار بودن متقاضی خارجی و صدور اجازه اقامت به دلایل حمایت ویژه – نظر به حکم دادگاه بولونیا – شماره پرونده 5453/2023 – مورخ 16 آوریل 2025 نوشته‌ی: آووکاتو فابیو لوسچربو

 عنوان مقاله:

حمایت از ریشه‌دار بودن متقاضی خارجی و صدور اجازه اقامت به دلایل حمایت ویژه – نظر به حکم دادگاه بولونیا – شماره پرونده 5453/2023 – مورخ 16 آوریل 2025

نوشته‌ی: آووکاتو فابیو لوسچربو

حکم صادره از دادگاه بولونیا به تاریخ 16 آوریل 2025 (ش. پرونده 5453/2023) نمونه‌ای روشن از کاربرد دقیق و انسانی مقررات مربوط به حمایت ویژه مطابق با ماده 19 قانون جامع مهاجرت (نسخه پیش از اصلاحات ناشی از فرمان قانونی 20/2023) است. این پرونده درباره موردی است که در آن، خواهان به‌طور قابل توجهی در جامعه ایتالیا ادغام شده بود؛ چه از نظر شغلی، چه اجتماعی و چه خانوادگی.

خواهان، یک تبعه مراکشی که از سال 2021 در ایتالیا زندگی می‌کند، نسبت به رد درخواست تمدید اجازه اقامت به دلایل حمایت ویژه اعتراض کرده بود. رد این درخواست از سوی فرمانداری بولونیا و پس از تأخیری طولانی اعلام شده بود، در حالی که خواهان در این مدت بیش از پیش در کشور میزبان ریشه دوانده بود.

دادگاه، هم از نظر واقعیت‌ها و هم از نظر حقوقی، پرونده را با دقت بررسی کرد. طی جلسه استماع، روشن شد که خواهان دارای قرارداد کاری دائم، درآمد پایدار، تسلط به زبان ایتالیایی و مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی (مانند ورزش) است. همچنین، پیوندهای خانوادگی مستحکم او با پدر، خواهر و سایر بستگان تأیید شد که با آن‌ها در یک خانه زندگی می‌کند و به آن‌ها نیز کمک مالی می‌رساند.

از منظر حقوقی، دادگاه به نسخه قبلی ماده 19، بند 1.1 از قانون جامع مهاجرت استناد کرد و همچنین به رویه دیوان عدالت اتحادیه اروپا و دادگاه حقوق بشر اروپا، به‌ویژه ماده 8 کنوانسیون اروپایی (حق زندگی خصوصی و خانوادگی). دادگاه تأکید کرد که اشتغال پایدار و اقامت منظم عناصر اساسی در حفظ کرامت انسانی و حق زندگی خصوصی هستند و اخراج از کشور در چنین مواردی، بدون دلایل مشروع و قانع‌کننده‌ای چون امنیت عمومی، منجر به نقض حقوق بنیادین می‌شود.

در نتیجه، دادگاه حکم به صدور اجازه اقامت برای دو سال به دلایل حمایت ویژه داد؛ مجوزی که قابل تمدید و تبدیل به اجازه کار نیز هست. این حکم با صراحت بر پایه مقررات قبل از تصویب قانون موسوم به "دکرتو کُترو" صادر شده و حق اقامت خواهان را به‌عنوان یک حق فردی شناسایی کرده است.

این رأی در چارچوب یک روند قضایی فزاینده قرار می‌گیرد که در آن حمایت ویژه نه‌تنها یک استثنا، بلکه ابزار عادی حمایت از کرامت انسانی و همبستگی تلقی می‌شود؛ اصولی که بر حقوق عمومی ایتالیا و به‌طور خاص بر حقوق کسانی که آینده خود را در این کشور ساخته‌اند، بنا نهاده شده است.

آووکاتو فابیو لوسچربو

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

وکیل فابیو لوسِربو یک رویداد آموزشیِ دارای اعتبار از کانون وکلا دربارهٔ دسترسی به اسناد و حقوق بیگانگان برگزار کرد

  وکیل فابیو لوسِربو یک رویداد آموزشیِ دارای اعتبار از کانون وکلا دربارهٔ دسترسی به اسناد و حقوق بیگانگان برگزار کرد به قلم هیئت تحریریه ش...