حمایت ویژه میان پیوندهای خانوادگی و حق بر زندگی خصوصی: دادگاه بولونیا حق مادر آلبانیایی برای حمایت از دختر دانشجویش در ایتالیا را به رسمیت شناخت
وکیل فابیو لوشربو
وکیل متخصص در امور مهاجرت – www.avvocatofabioloscerbo.it
با حکم صادره در تاریخ ۹ ژانویه ۲۰۲۵ (شماره پرونده ۶۸۴۳/۲۰۲۴)، دادگاه بولونیا حق برخورداری از حمایت ویژه را برای یک زن آلبانیایی به رسمیت شناخت. او از سال ۲۰۲۱ در ایتالیا زندگی می‌کند تا از دخترش، شهروند یونانی و دانشجوی یکی از دانشگاه‌های ایتالیا، از لحاظ مالی و عاطفی حمایت کند. این حکم، تصمیم منفی صادره از سوی فرماندهی پلیس فورلی، که مبتنی بر نظر منفی کمیسیون منطقه‌ای تشخیص حمایت بین‌المللی بود، را باطل کرد.
۱. زمینه خانوادگی: مادری در کنار دخترش
حقایق ارائه‌شده توسط دادگاه، نشان‌دهنده پویایی خانوادگی عمیق و درخور توجه از منظر انسانی و حقوقی است: این زن ۲۴ سال با همسرش در یونان زندگی می‌کرد، اما زمانی که دخترشان پس از رسیدن به سن قانونی تصمیم گرفت برخلاف خواسته پدر به ایتالیا مهاجرت کند، از همسرش جدا شد. مادر نیز برای حمایت از تصمیم دختر، زندگی زناشویی‌اش را ترک کرد و به ایتالیا آمد تا در کنار او باشد.
۲. پایه حقوقی: ماده ۸ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر و حمایت ویژه
دادگاه با رد وجود شرایط لازم برای حمایت بین‌المللی یا حمایت تکمیلی طبق ماده ۱۹، بندهای ۱ و ۱.۱ از فرمان قانون‌گذاری شماره ۲۸۶/۱۹۹۸، نتیجه گرفت که شرایط حمایت ویژه در این پرونده فراهم است. این ارزیابی بر اساس قوانین قبل از اصلاحات انجام‌شده توسط فرمان قانون‌گذاری شماره ۲۰/۲۰۲۳ صورت گرفت، زیرا درخواست مربوطه پیش از تصویب اصلاحیه ارائه شده بود.
حکم صادره به تفسیر ماده ۸ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر (CEDU) استناد می‌کند و به‌طور خاص به آراء دادگاه حقوق بشر اروپا و تصمیمات دیوان عالی کشور ایتالیا – شعبات متحد، از جمله رأی معروف شماره ۲۴۴۱۳/۲۰۲۱ و رأی تأییدی شماره ۷۸۶۱/۲۰۲۲، اشاره می‌کند.
۳. زندگی خصوصی و زندگی خانوادگی: مفاهیم مستقل ولی مرتبط
دادگاه به تفکیک بین حق بر زندگی خصوصی و حق بر زندگی خانوادگی تأکید می‌کند، که هر دو در ماده ۸ CEDU مورد حمایت قرار گرفته‌اند. در مورد زندگی خصوصی، دادگاه به رویه دادگاه حقوق بشر اروپا (همچون آرای Niemetz علیه آلمان، Peck علیه بریتانیا، Bărbulescu علیه رومانی) اشاره می‌کند که این مفهوم را گسترده تعریف کرده و آن را شامل هویت فردی، روابط اجتماعی، فعالیت‌های شغلی و ثبات در یک جامعه خاص می‌داند.
در مورد زندگی خانوادگی، دادگاه به رأی معروف Marckx علیه بلژیک و سایر آراء مهم (مانند Narjis علیه ایتالیا، Paradiso و Campanelli علیه ایتالیا، Oliari علیه ایتالیا) استناد می‌کند که نشان می‌دهند این مفهوم می‌تواند روابط والدین و فرزندان بالغ را نیز شامل شود، مشروط بر وجود شواهد واقعی از وابستگی، فراتر از پیوندهای صرفاً عاطفی.
۴. عنصر وابستگی: پیوندی فراتر از عاطفه که واجد ارزش حقوقی است
اگرچه معمولاً رابطه بین والدین و فرزندان بالغ به‌تنهایی منجر به شناسایی حمایت بر اساس ماده ۸ CEDU نمی‌شود، در این مورد خاص، دادگاه یک استثنای مهم قائل شده است: مادر اکنون تنها مرجع خانوادگی برای دخترش است که پس از جدایی از پدر، تصمیم گرفته زندگی جدیدی در ایتالیا آغاز کند. مادر نیز زندگی زناشویی‌اش را فدای حمایت از این تصمیم کرده است. بنابراین، این پیوند نه‌تنها عاطفی بلکه دارای اهمیت حقوقی است.
۵. ادغام اجتماعی به‌عنوان عنصر مکمل برای حمایت
دادگاه همچنین توانایی ادغام خواهان در جامعه ایتالیا را بررسی و تأیید کرده است: او موفق به یافتن شغل شده، مسکن مستقل دارد و زبان ایتالیایی را آموخته است. عدم زندگی مشترک با دختر، مانعی برای شناسایی حق به حمایت تلقی نمی‌شود، زیرا چنین شرطی توسط رویه CEDU پیش‌بینی نشده است.
۶. نتیجه‌گیری: حمایت ویژه به‌عنوان تضمینی برای هویت فردی و روابط انسانی
این رأی در راستای رویه‌ای رو‌به‌رشد در نظام قضایی صادر شده است که به روابط اجتماعی و فردی مهاجران بها می‌دهد؛ نه‌تنها به‌منظور حفاظت از خطرات، بلکه برای حفظ کرامت انسانی، پروژه‌های زندگی و روابط معنادار.
بر این اساس، حمایت ویژه دیگر یک ابزار استثنائی محسوب نمی‌شود، بلکه به‌عنوان یک حق اساسی با پشتوانه قانون اساسی و کنوانسیون‌های بین‌المللی شناخته می‌شود که از انتخاب‌های زندگی، فرآیند ادغام و روابط انسانی، به‌ویژه زمانی که همراه با فداکاری واقعی باشد، محافظت می‌کند.
وکیل فابیو لوشربو
www.avvocatofabioloscerbo.it – https://www.avvocatofabioloscerbo.it
کانال تلگرام: [https://t.me/diritto
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر